اختلالات نوایی در بیماران زبان پریش بروکای فارسی زبان: تولید

سکتهٔ مغزی میتواند بر توانایی فرد در به کارگیری مناسب ویژگیهای آکوستیکی به عنوان پارامترهای نوای گفتار در سطح جمله اثر منفی بگذارد. هدف از پژوهش حاضر تعیین ماهیت اختلالات آوایی درسطح جمله در بیماران زبان پریش بروکای فارسی زبان در چارچوب نظریهٔ واجشناسی لایه ای است،که به منزلهٔ نظریهای مطرح لر واجشناسی آهنگ به شمار میرود. آزمودنیهای این پژوهش، سه نفرمرد فارسی زبان بودند که به صورت هدفمند از میان بیماران زبان پریشی مراجعه کننده به واحدگفتاردرمانی مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی قائم شهر مشهد انتخاب شدند. این بیماران دچار ضایعه ای در نیمکرهٔ چپ و به ویژه ناحیهٔ پیشانی - گیجگاهی بودند. پارامترهای آکوستیکی دیرش،شدت و اجزاء پایانی فرکانس پایه که جملات پرسشی آری - نه را از جفت خبری آنها متمایز میسازد، در یک تکلیفت رو خوانی در این بیماران سنجیده شد. نتایج پژوهش نشان داد که افراد زبان پریش بروکا قادر به تولید جملات پرسشی آری - نه و جفت خبری آنها بر اساس اجزاء پایانی پارامتر فرکانس پایه بودند؛ اما آنها عملکرد ضعیف تری نسبت به افراد گروه شاهد داشتند. به طورکلی، پژوهش حاضر تأیید می کند که توانایی زبان شناختی بیماران زبان پریش فارسی زبان به منظور متمایز ساختن جملات خبری از پرسشی تقریباً سالم باقی مانده است. نیز، این پژوهش بر اهمیت نیمکرهٔ چپ در تولید نوای گفتار و حساسیت ناحیهٔ پیشانی - گیجگاهی به منحنیهای نوایی در

کلیدواژه ها:

نوای گفتار ، زبان پریشی بروکا ، زبان فارسی ، تولید ، واجشناسی لایه ای