بررسی تاثیر عناصر دستوری و وام واژه های زبان فارسی بر زبان کشمیری

زبان کشمیری از گروه زبانهای داردی از خانواده زبانهای هندوایرانی است که در دره کشمیر و نواحی آن رواج دارد. به دلیل تماس طولانی مدت این زبان با زبان فارسی از سده چهاردهم تا سده نوزدهم میلادی، زبان فارسی هم از لحاظ ادبی و هم از نظر زبانی تاثیری عمیق بر آن گذاشته است. این تاثیر را میتوان در سه بخش وامگیری واژگانی، تغییرات واجی و وام گیری دستوری مورد بررسی قرار داد. هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان نفوذ زبان فارسی از لحاظ عناصر دستوری و وام واژه ها در زبان کشمیری بوده است که با استفاده از منابع موجود و پژوهش های پیشین برای تایید و آشکار کردن پیوندهای فرهنگی ایران و کشمیر از زمان های کهن و در دوره های تاریخی مختلف انجام شده است. نوآوری این پژوهش در این امر نهفته است که نفوذ و تاثیر بنیادین زبان فارسی بر کشمیری را مورد بررسی قرار می دهد و اشاره میکند که این تاثیر به دلیل نفوذ اسلام در این سرزمین توسط عارفان و مبلغان مسلمان صورت گرفته است. دستاوردهای پژوهش حاکی از آن است که نفوذ زبان فارسی علاوه بر وام گیری واژگانی، در ژرف ساخت زبان کشمیری باعث تحولاتی در ساخت های دستوری شده است و اگر این تاثیر با توجه به دلایلی که ذکر شده است، ادامه پیدا می کرد، چه بسا جایگزین زبان کشمیری می گردید. هدف از انجام این پژوهش، بررسی وام واژه های زبان فارسی در زبان کشمیری، تحولات معنایی این واژه ها و همچنین تغییرات واجی وام واژه ها و بررسی میزان نفوذ زبان فارسی در عناصر و ساخت های دستوری این زبان است.

کلیدواژه ها:

زبان فارسی ، زبان کشمیری ، وام واژه ، وام گیری دستوری