ظرفیت حافظه فعال و یادگیری ساختارهای زبان دوم در محیط ضمنی و صریح: تاثیر نوع ساختار زبانی

این تحقیق به منظور تعیین رابطه بین ظرفیت حافظه فعال و توانایی یادگیری ساختارهای ساده و پیچیده زبان دوم در محیط ضمنی و صریح انجام شد. هدف از این پژوهش مشخص نمودن ارتباط ظرفیت حافظه فعال با یادگیری ساختارهای زبان دوم در محیط آموزشی ضمنی و صریح و همچنین نقش ساده یا پیچیده بودن ساختار زبانی در این ارتباط بود. بدین منظور دو ساختار زبان انگلیسی با درجه پیچیدگی متفاوت انتخاب شدند. پنجاه و نه فارسی زبان انگلیسی آموز از طریق آزمون انتخاب شده و به طور تصادفی در یکی از دو گروه صریح یا ضمنی قرار گرفته و آموزش های لازم را دریافت کردند. سطح دانش آنها از این دو ویژگی زبانی، یک بار قبل از آموزش و دو بار بعد از اتمام آموزش، با آزمون قضاوت گرامری زمان دار و آزمون تقلید شفاهی فراخوانده ، مورد سنجش قرار گرفت. از آزمون ظرفیت حافظه مرکب برای سنجش ظرفیت حافظه فعال استفاده شد. نتایج نشان داد که تاثیر آموزش در یادگیری ساختارهای مورد نظر در هر دو گروه معنی دار بود. نتایج همبستگی نشان داد که رابطه معنی داری بین ظرفیت حافظه فعال و یادگیری در محیط ضمنی وجود ندارد؛ اما رابطه بین ظرفیت حافظه فعال و قابلیت یادگیری در محیط صریح، بسته به نوع ساختار زبانی تغییر می کند.

کلیدواژه ها:

ظرفیت حافظه فعال ، آموزش ضمنی ، آموزش صریح ، یادگیری زبان دوم