شناسایی دوره های روایی رساله الطیرها براساس چهار نسل روایت

داستان سرایی در رساله الطیرها به عنوان آثاری تعلیمی - ارشادی جایگاهی ویژه دارد. در هر داستانی، ارزش ارزش هایی تعریف می شوند که کنشگران به دنبال دستیابی به آنها هستند. راوی برای رساندن کنشگران به نظام ارزشی داستان، دوره های روایی را خلق می کند. منظور از دوره روایی این است که از دهه شصت (اوج ساختارگرایی) تاکنون، روایت ها بر الگوهایی منطبق هستند که هر دوره را از دوره دیگر از بعد نظریه و نگرش نشانه معناشناختی متمایز می کند. کشف و شناسایی دوره های روایی رساله الطیرهای فارسی و عربی با تمرکز بر بررسی نظام ارزشی گفتمان باعث می شود که به الگویی برای دوره بندی روایی بخشی از متون ادبی دست یابیم و زمینه برای خلق شیوه های تحلیل متون فراهم شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی دوره های روایی براساس منطق الطیر عطار به منظور تبیین الگویی مناسب برای مطالعه نظام های روایی است. دوره های روایی ما را با سیر تحول تفکر روایت مواجه می کند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که رساله الطیرها در مجموع از هفت دوره روایی کنش محور برنامه مدار ، تعاملی مبتنی بر مذاکره گفت وگومحور ، کنشی مبتنی بر توانش ، تنش منفعلانه ، دوره شوشی مبتنی بر تطبیق سوژه با هستی ، انجذاب و هم آمیختگی و ارزیابی تشکیل شده اند دوره های اول و دوم با عنوان ترانش مطرح شدها ند و مقدمه ای برای دوره های کنش،تنش،شوش،استعلاوارزیابی هستند تنها درمنطق الطیرعطار همگی این دوره ها به صورت بارزدیده میشود درباقی رساله ها تنها بعضی ازاین دوره ها حضور دارند درسه مرحله اول و مرحله ارزیابی ارزش چیزی خارج ازکنشگران ودردوره های تنش شوش،و انجذاب ارزش دردرون سوژه است

کلیدواژه ها:

رساله الطیرها ، نظام ارزشی ، دوره های روایی ، منطق الطیر ، نشانه معناشناسی گفتمان