بررسی و مقایسه شیوه بیان مولفه های عرفانی در رمان های فرانی و زویی و روی ماه خداوند را ببوس

این نوشتار به بررسی و مقایسه شیوه بیان آموزه های عرفانی در رمان فرانی و زویی نوشته جی. دی. سالینجر و رمان روی ماه خداوند را ببوس اثر مصطفی مستور، میپردازد. این دو اثر به دلیل بیان اندیشه ها و آموزه های عرفانی، وجوه مشترکی با هم دارند. هدف از این پژوهش، یافتن وجوه اشتراک و افتراق میان دو اثر مذکور در شیوه بیان آموزه های عرفانی و بررسی و تحلیل آنهاست. در این نوشتار نشان داده شده است که هر دو رمان در بیان آموزه های عرفانی از عناصر مشترکی چون گفت وگومحوری ، ایجاد پرسش ، برداشت نمادین و ذوقی از متون مقدس ، دعا ، کودکی ، شخصیتهای آشفته ، خودکشی ، پایان بازاما جهت گیرانه و مثبت ، استفاده کرده اند و البته این عناصر در هر دو داستان، تفاوتهایی با هم در کارکرد و میزان تاثیرگذاری دارند. همچنین نشان دادهشده است که اگرچه، هر دو رمان حاوی مطالب عرفانی هستند،اما نگرش آنها به عرفان با هم متفاوت است. رمان روی ماه خداوند را ببوس، در جهت تایید و تبلیغ عرفان و رمان فرانی و زویی در جهت نقد و آسیب شناسی عرفان نوشته شده است.

کلیدواژه ها:

رمان ، مولفه های عرفانی ، شیوه بیان ، نقد تطبیقی ، روی ماه خداوند را ببوس ، فرانی و زویی