ارزیابی مقایسه ای خواص مغناطیسی هگزافریت باریم دوپ شده با کاتیون های پارامغناطیس و دیامغناطیس

در این پژوهش ابتدا پودرهای مغناطیسی Ba(Mg,Ti)xFe12-2xO19 و Ba(Zn,Cu)xFe12-2xO19 با مقدار 5/0=x با استفاده از فرایند آلیاژسازی مکانیکی در یک آسیاب پر انرژی تهیه شد. در ادامه یک نمونه پودری به صورت خالص و دو نمونه پودر دوپ شده تولید شد. سپس به منظور بررسی فازی، مورفولوژیکی و خواص مغناطیسی به ترتیب از آنالیزهای پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) و مغناطیس سنج نمونه مرتعش (VSM) استفاده شد. الگوهای اشعه ایکس در دمای °C 1000 موید تشکیل ترکیب تقریبا تک فاز هگزافریت باریم بود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی بیانگر تشکیل مورفولوژی هگزاگونال صفحه ای به واسطه رشد ترجیحی ذرات در جهات ab کریستالوگرافی بود. بررسی های مغناطیسی نشان داد حضور یون های دیامغناطیس شامل روی و مس در ساختار هگزافریت باریم اثر بیشتری نسبت به کاتیون های پارامغناطیس منیزیم و تیتانیوم در کاهش پارامترهای مغناطش اشباع و نیروی وادارندگی داشته است. در نهایت بالاترین مغناطش اشباع (emu/g53) از نمونه با ترکیب BaMg0.5Ti0.5Fe11O19 و کمترین نیروی وادارندگی (Oe 50) از نمونه تولید شده با ترکیب BaZn0.5Cu0.5Fe11O19 بدست آمد.

کلیدواژه ها:

هگزافریت باریم ، مغناطش ، نیروی وادارندگی ، پارامغناطیس ، دیامغناطیس