بازیابی الکترولیتی نیکل از محلولهای سولفاتی کم عیار با الکترولیت در گردش

هر ساله مقادیر قابل توجهی از محصولات نیکلی مورد استفاده در فرآیندهای مختلف شیمیایی و مصارف عمومی با سپری شدن عمر مفید کاری از چرخه مصرف خارج می شوند که به علت دارا بودن محتوی نیکل بالا، منبع با ارزشی برای بازیابی نیکل به شمار می روند. تهیه نیکل فلزی از منابع ثانویه عموما به روش هیدرو-الکترومتالورژی انجام می گیرد. با توجه به اینکه بیشتر محلول های حاصل از فرآوری مواد ثانویه نیکل دار از عیار نسبتا پایینی برخوردارند، فرآیند بازیابی الکترولیتی نیکل از این محلول ها با چالش رو به رو است؛ به ویژه آنکه غلظت نیکل در صنعت الکترووینینگ عموما بالاتر از 80 گرم بر لیتر است. در این پژوهش الکترووینینگ نیکل از محلول های سولفاتی کم عیار به صورت پیوسته، با انتخاب چهار متغیر دما، سرعت جریان ویژه الکترولیت، چگالی جریان و غلظت نیکل به کمک طرح عاملی کامل دو سطحی مورد آزمایش قرار گرفته و تاثیر این عوامل بر روی بازده جریان و مصرف ویژه انرژی بررسی شده است. از تجزیه و تحلیل آماری نتایج معلوم شد که افزایش همه متغیرهای آزمایش موجب بهبود بازده جریان شده است، در حالیکه سرعت جریان ویژه الکترولیت، چگالی جریان و غلظت نیکل تاثیر کاهشی بر مصرف ویژه انرژی داشته اند. در نهایت با استفاده از مدل های آماری به دست آمده، شرایط بهینه الکترووینینگ جهت دستیابی به محصول نیکل ورقه ای با بازده جریان بالا و حداقل مصرف انرژی، به صورت دمای °C 55، چگالی جریان A/dm2 3، سرعت جریان ویژه الکترولیت h−1 3 و غلظت نیکل g/L30 تعیین شد.

کلیدواژه ها:

بازیابی نیکل ، الکترووینینگ پیوسته ، سلول دیافراگم دار ، طرح عاملی کامل