منظرا دراکی شهرآسیب شناسی منظرشهری تهران

گرچه امروز مقوله منظر شهری جایگاه تعریف شده وروشنی در سطوح جهانی چه آکادمیک و چه حرف های دارد، ولی همچنان به عنوان یک مسئله بومی، محل مناقشه است. سؤال از منظر شهری، ذهن را به سمتمؤلفههای تأثیرگذار و شاخههای علمی مرتبط با آن سوق م یدهد. میتوان بحث منظر را در دو حوزه معماری منظر LANDSCAPE ARCHITECTURE و منظر شهری URBAN LANDSCAPE بررسی کرد.حوزه اول به تعریف رابطه میان معماری و معماری منظر م یپردازد و مقوله دوم در مقیاس کلان شهری مطرح است. در اینجا است که بین رشته معماری منظرو شهرسازی یک میان رشته به وجود میآید. حال اینکه این تعریف از کدام رشته برم یخیزد یا وظیفه کدامی ک است، به این شکل قابل تبیین است که واژه «شهری » به عنوان زمین های است که مفاهیم منظر را در خودوارد کرده است و واژه منظر بر فضاهای باز و رابطه آن با فضاهای بسته تمرکز م یکند که در نهایت بافتی را متأثر از این رابطه شکل میدهد. در واقع محور تمرکز آن فضای باز شهری است. در دهه های 1340 تا 1365 ، قبل از موضوع فضای باز شهری و منظر شهری، موضوع جدار هها و پوست ههای شهری رایج بود. جایی که پوسته بین باف تها و رابطه بافت با شهر مطرح است، حیطهمعمار منظر نیست؛ ولی در جایی که فضای باز شهری و سیمای بیرونی آن مطرح است، بحث منظر شهری پیش میآید. تا زمانی که طر حهای کالبدی شهری مثل طرح جامع و تفصیلی مطرح بود، منظر شهری جایگاهتأثی رگذاری بر کالبد و فضای شهری نداشت، در حالی که دیدگا ههای 1990 اروپا تاکنون این رویکرد منظرین به شهر را مورد تأیید و تأکید قرار داده و جایگاه خاصیرا برای منظر شهری گشوده است. در این رویکرد رابطه میان محیط ساخته شده و قلمروهای باز ادراکی فضا، لازم و ملزوم هم تلقی میشود. در دوران گذشته، ارتباط معماری فضای بسته با فضای بیرونی به طور سنتی و پیوسته و تعری فشده بود، در حالی که در دنیای امروز این ارتباط گسسته است.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، مؤلفههای منظر شهری ، حیات شهری ، طرح جامع ، منظر شهری تهران