تداوم منظرفرهنگی احیا وبازآفرینی یک باغ تاریخی

درفرانسه با پیشینه غنی باغسازی باغهای تاریخی به عنوان عظیم ترین میراث فرهنگی بشربخش قابل توجه مهمی را در میان سای تهای تاریخی این کشور به خود اختصاص داده است. در 100 سال اخیر نظریات و رویکر دهای متنوعی دربرخورد با سای تهای تاریخی مطرح شده و به لحاظ رویکردی و تکنیکی دراحیای سایتهای تاریخی تضارب وتشابه فراوانی ازاحیای حداقلی تابازسازی حداکثری مورد توجه مسئولان وطراحان بودها ست دراین میان دردهه های اخیربحث مناظر فرهنگی و حفاظت از با غهای تاریخی بخش عمد های از مباحث حفاظتی و احیای سایت ها و میراثهای فرهنگی - تاریخی را به خود اختصاص داده است ایکوموس icomos کمیته بین المللی ابنیه و سایت های تاریخی 3کنفرانس مهم منشورونیز 1966منشوربورا 1981 ومنشورفلورانس 1982 را درخصوص احیای محوطه های تاریخی برگزار کرد درمنشورفلورانس بحث احیای باغهای تاریخی موردتاکید و توجه قرار گرفته است. این منشور، با غهای تاریخی را به عنوان یادبودهایی معرفی میکند و تمام ویژگیهای طبیعی و فرهنگی را تاریخمورد توجه قرار میدهد.باغهای تاریخی بخشی ازمنظرفرهنگی هستند که درنتیجه همپوشانی وتعامل میان فرهنگ و طبیعت پدید می آیند بنابراین دراحیای آنها تنها نگهداری و حفاظت ازکالبد باغ به معنای تداوم ارزشهای ناملموس منظر نیست و سبب ازبین رفتن این ارزشهای فرهنگی میشود

کلیدواژه ها:

احیای باغهای تاریخی ، منظر فرهنگی ، منشورفلورانس ، آلن پروو ، پارک ویلارسو