بررسی شیوع و ارتباط متغیرهای فردی با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در زندانیان

مقدمه: اختلال استرس پس از سانحه یکی از اختلالات اضطرابی است که توسط رویدادی خاص ایجاد می شود که اینرویداد خاص می تواند وقایع فاجعه آمیز (بلایای طبیعی، جنگ، حبس در اردوگاه کار اجباری) و یا ناملایمات عادی تر (مرگبستگان، طلاق، کیف زنی) باشد که در این رویدادها آنچه اهمیت دارد واکنش فرد است. از آنجا که زندانیان در معرضچنین رویدادهایی قرار دارند، این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع اختلال استرس پس از سانحه در این گروه انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش زمینه یابی از نوع مقطعی و همبستگی بود که بر روی 584 زندانی زندان زاهدان درسال 1389 که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند انجام شد. اعضای نمونه به صورت گروهی و در داخل زندانبه پرسشنامه اختلال استرس پس از سانحه (می سی س یپی) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمونآماری خی دو، تحلیل واریانس یک عاملی، آزمون تعقیبی توکی و تحلیل ممیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان شیوع اختلال استرس پس از سانحه در زندانیان 26 درصد بود. متغیرهای جمعیتشناختی مانند سن، نوع جرم و طول مدت حبس سپری شده با اختلال استرس پس از سانحه مرتبط بوده ولی سطحتحصیلات، شغل و وضعیت تاهل با این اختلال رابطه ای نشان ندادند.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که زندانیان در معرض خطر اختلال استرس پس از سانحه قرار دارند.این امر لزومآموزش مهارتهای مقابل های برای زندانیان و پیشگیری از این اختلال را خاطر نشان می سازد.

کلیدواژه ها:

اختلال استرس پس از سانحه ، ایران ، تروما ، زندانیان