بررسی ارتباط بین توازن پرواکسیدانت – آنتی اکسیدانت با نفریت لوپوسی

مقدمه : استرس اکسیداتیو ایجادشده با ازدیاد اکسیدانها وکاهش آنتی ااکسیدانها در پاتوژنز بیماری های متعددی ازجمله لوپوس دخالت دارند. جزئیات ارتباط بین آنتی اکسیدان و پرواکسیدان و افزایش بروز نفریت در بیماران لوپوسی نامشخص است. هدف این مطالعه بررسی نقش  آنتی اکسیدان و پرواکسیدان و ارتباط آن با نفریت لوپوسی است. روش کار :  این مطالعه توصیفی مقطعی در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال1392 انجام شد.  تعداد 21 بیماربا نفریت لوپوسی و22 بیمار مبتلا به لوپوس بدون  نفریت مورد مطالعه قرار گرفتند.23فرد سالم به عنوان گروه شاهدانتخاب شدند. بالانس پرواکسیدانت – آنتی اکسیدانت و سطوح ANA ,AntidsDNA,،C3 و C4اندازه گیری و معیار شاخص فعالیت بیماری اریتماتو لوپوس سیستمیک محاسبه شد. اطلاعات با آزمون های تی، پیرسون و اسپیرمن و نرم افزار SPSS مقایسه و تجزیه و تحلیل شد. نتایج : میانگین سطوح بالانس پرواکسیدانت – آنتی اکسیدانت دربیماران لوپوسی به طورمعنی داری نسبت به افراد شاهد بالاتر بود ولی بین دوگروه بیماران لوپوسی با وبدون نفریت تفاوت معنی داری مشاهده نشد. ارتباط معنی داری بین سطوح   [1]PAB  با [2]SLEDAI در کل بیماران لوپوسی وبیماران بانفریت لوپوسی مشاهده شد، ولی دربیماران بدون نفریت لوپوسی  این ارتباط مشاهده نشد. در بیماران لوپوسی بین سطوحPAB  با سطوح  C4ارتباط معکوس ومعنی داری مشاهده شد ولی سطوحPAB  با C3و AntidsDNA ارتباط معنی داری نشان نداد. دربیماران با نفریت لوپوسی بین سطوحPAB  با میزان پروتینوری ارتباط مستقیم ومعنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان دهنده افزایش روندهای استرس اکسیداتیو دربیماران لوپوسی نسبت به افراد شاهد وارتباط توازن آنتی اکسیدان – اکسیدان با فعالیت بیماری دربیماران بانفریت لوپوسی بود.  

کلیدواژه ها:

بالانس پرواکسیدانت ، آنتی اکسیدانت ، لوپوس ، بیماری اتوایمیون ، نفریت