عوامل مرتبط با اهدا عضو از بیماران مرگ مغزی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در طی سالهای 1392-1385

مقدمه استفاده از بیماران مرگ مغزی جهت اهدا عضو در بسیاری از کشورها انجام می شود. مرگ مغزی توقف کامل کلیه اعمال مغزی است. علی رغم آمار بالای مرگ مغزی در ایران بسیاری از خانواده ها بر انجام این کار رضایت ندارند. هدف از این مطالعه، بررسی عوامل مرتبط با اهدا عضو از بیماران مرگ مغزی در موارد ارجاع شده به واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی مشهد است. روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی در مراجعان به واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سالهای 1385- 1392 انجام شد واطلاعات آنها ثبت گردید. وراث قانونی دهندگان مناسب تحت مشاوره قرار می گرفتند و در صورت رضایت، اهدای اعضا انجام می شد.در نهایت اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS وآزمون تی ،کای اسکویر  ، آنوا و رگرسیون لژستیک در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. نتایج از کل موارد مرگ مغزی، 658 مورد شرایط اهدا عضو را از نظر پزشکی و قانونی داشتند.. ترومای ناشی ازتصادف شایعترین علت با 472 نفر(7/71.%) و CVA ایسکمیک 98 نفر(9/14%) ، آنوکسی 51(8/7%)، تومور مغزی 37 نفر(6/5%) به ترتیب سایر علل مرگ مغزی را تشکیل می دادند. در نهایت از کل موارد مرگ مغزی فقط 341 نفر (8/51%) اهدا عضو داشتند. با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک سن، سکونت در شهرهای کوچک ، علت مرگ مغزی ، قومیت و زمان مرگ مغزی بر میزان اهدا عضو تاثیر داشت. نتیجه گیری در مطالعه حاضر میزان اهدا عضو در طول مطالعه افزایش داشته در حالی که میزان رضایت افزایش مناسبی نداشته است. در موارد مرگ ناگهانی مانند تروما درصد رضایت به اهدا عضو نسبت به مواردی که فرد قبل از مرگ مغزی بستری بوده کمتر می باشد که می تواند به دلیل عدم توانایی خانواده ها در تصمیم گیری برای اهدا عضو باشد. لذا برنامه ریزی جهت بالابردن سطح آگاهی مردم در شناخت و پذیرش مفهوم مرگ مغزی، تمایل به اهداء عضو و تربیت نیروی متخصص در بخش مراقبت ویژه جهت آماده سازی خانواده ها امری ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

اهداء عضو ، ترومای بر اثر تصادف ، مرگ مغزی