اثر تمرینات بازتوانی قلبی به همراه کوآنزیم کیوتن بر ظرفیت عملکردی و کسرتخلیه در بیماران با نارسایی قلبی مزمن

مقدمه نارسایی قلبی از شایع­ترین و بحث­انگیزترین مسایل پزشکی است که علیرغم درمان­های موجود با میزان بالایی از بیماری­ها و مرگ­ومیر همراه است. هدف این تحقیق، بررسی اثرات بازتوانی قلبی و کوآنزیم کیوتن بر ظرفیت عملکردی  و کسرتخلیه در بیماران با نارسایی قلبی مزمن بود. روش کار در این مطالعه، 40 بیمار داوطلب به طور تصادفی در چهار گروه بازتوانی، کوآنزیم کیوتن، بازتوانی+ کوآنزیم کیوتن و کنترل قرارگرفتند. هر گروه شامل 10 نفر بود. گروه بازتوانی تمرینات را سه بار در هفته، هر جلسه بین 25 تا 45 دقیقه، با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب انجام دادند. گروه دوم کوآنزیم کیوتن 100 میلی گرمی را روزانه دو بار و گروه سوم علاوه بر تمرین، کوآنزیم کیوتن را مصرف کردند. قبل و بعد از 8 هفته مداخله، جهت تعیین ظرفیت عملکردی بیماران (METs)، تست ورزش و برای تعیین درصد کسرتخلیه (EF)اکوکاردیوگرافی انجام شد. نتایج بر اساس آزمون تی زوجی افزایش معنی­داری در میزان METs و EF در سه گروه مداخله مشاهده گردید (05/ 0˂p). این افزایش در گروه کنترل معنی­دار نبود. تحلیل کواریانس نشان داد که میزان METs و EF در گروه بازتوانی و بازتوانی به همراه کوآنزیم کیوتن در مقایسه با گروه کوآنزیم کیوتن افزایش معنی­دار داشت. میزان METs و EFدر سه گروه مداخله در مقایسه با کنترل تفاوت معنی­داری داشتند (05/ 0˂p). نتیجه­ گیری انجام بازتوانی و مصرف کوآنزیم کیوتن، به ویژه توام کردن آن دو منجر به افزایش ظرفیت عملکردی و کسرتخلیه شد که می­تواند موجب بهبود نارسایی قلبی بیماران ­شود.

کلیدواژه ها:

بازتوانی قلبی ، کوآنزیم کیوتن ، ظرفیت عملکردی ، کسرتخلیه ، نارسایی قلبی