ارتباط بین شاخص های پیکرسنجی با عوامل خطر ساز قلبی – عروقی در اعضاء هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

مقدمه بررسی ارتباط شاخص های پیکرسنجی با با ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی برای تعیین خطر ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی حایز اهمیت است. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین شاخص های پیکرسنجی با عوامل خطر ساز قلبی- عروقی در اعضاء هیات علمی انجام شد. روش کار  این مطالعه مقطعی روی کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر(30 زن و 128 مرد) در سال 1397 انجام شد. شاخص های پیکرسنجی، شامل؛ قد، وزن، دور کمر، دور باسن، نسبت دورکمر به دور باسن(WHR)، نسبت دور کمر به قد(WHtR)، توده عضلانی(BMI) و درصد چربی(BF%) و عوامل خطر ساز قلبی- عروقی، شامل؛ تری گلیسیرید(Tg)، کلسترول تام(Tcho)، لیپوپروتیین پرچگال(HDL) و لیپوپروتیین کم چگال(LDL) اندازه گیری شد و ارتباط بین آنها از طریق آزمون های t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج این مطالعه نشان داد که در گروه زنان بین میزان Tg با شاخص های وزن، دور کمر، WHR و BMI رابطه مثبت و معناداری وجود داشت(0/05> p). اما ارتباط بین  Tchoو LDL با شاخص های پیکرسنجی معنادار نبود( 0/05 p)، اما ارتباط معناداری بین LDL با شاخص های پیکرسنجی مشاهده نشد( 0/05شاخص های پیکرسنجی با عوامل خطر ساز قلبی – عروقی رابطه دارند، لذا، ارزیابی های مستمر، تغییر سبک زندگی و افزایش سطح آگاهی برای کنترل، پیش گیری و تعدیل این شاخص ها پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

شاخص های پیکرسنجی ، عوامل خطر ساز قلبی – عروقی ، هیات علمی