بررسی اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر تنظیم شناختی هیجان در زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه این پژوهش که با هدف بررسی تاثیر معنویت درمانی گروهی بر تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری در زنان دارای سرطان پستان انجام گرفت. روش کار  مطالعه‎ای شبه تجربی است که بر اساس طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران در سال 1395 تشکیل می دادند. از این جامعه 24 نفر انتخاب شده و در دو گروه 12 نفره (آزمایش و کنترل)، انتساب شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 12 هفته، به صورت هفته‎ای یک جلسه 60  الی 90 دقیقه‎ای وارد این درمان شدند. پروتکل درمانی، معنویت درمانی گروهی مطرح شده توسط ریچاردز و برگین (2005) بود. قبل و بعد از 12 جلسه درمان گروهی، هر دو گروه به وسیله ابزارهای پژوهش آزمون شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالات محور I وII و DSM- IV، پرسشنامه تاب آوری کنر و دیویسون (CD-RISC، 2003)، وپرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان (CER) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‎های گردآوری شده، از روش تحلیل کواریانس یکطرفه و چندمتغیری استفاده شد. نتایج  نتایج نشان داد گروه درمانی معنوی، موجب افزایش تنظیم شناختی هیجان در گروه آزمایش شده بود. نتیجه گیری  از بین مولفه های تنظیم شناختی هیجان، مولفه‎های ملامت خویشتن، نشخوارگری، فاجعه سازی، ملامت دیگران، در گروه آزمایش، کاهش یافته بود، و مولفه‎های پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه­ریزی، ارزیابی مجدد مثبت، دیدگاه گیری، در گروه آزمایش، افزایش یافته بود.

کلیدواژه ها:

معنویت درمانی گروهی ، سرطان پستان ، تنظیم شناختی هیجان ، زنان