مقایسه اثربخشی رویکردهای مختلف بر بهبود انتظار از ازدواج دختران مجرد مانده
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی مشهد، دوره: 62، شماره: 5
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 250
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-62-5_015
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399
چکیده مقاله:
مقدمه
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی رویکردهای اولسون، پذیرش و تعهد و تلفیقی بر بهبود انتظار از ازدواج دختران مجرد مانده انجام شد.
روش کار
طرح پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با سه گروه آزمایشی و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دختران مجرد مانده شهر تهران در سال 1397 تشکیل دادند که از این جامعه تعداد 80 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و در چهار گروه (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) به صورت تصادفی جایگزین شدند. یافتههای مورد نیاز با استفاده از مقیاس انتظار از ازدواج جونز و نلسون (1997) در دو نوبت پیشآزمون و پسآزمون مورد جمع آوری قرار گرفت و با استفاده از آزمون کواریانس چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج
یافتههای پژوهش نشان داد که میانگین انتظار از ازدواج دختران مجرد مانده در هر سه گروه آزمایش افزایش پیدا کرد و نتایج کواریانس چندمتغیره نشان داد که تاثیر هر سه رویکرد بر کاهش انتظار بدبینانه و ایدهآلگرایانه از ازدواج و افزایش انتظار واقعبینانه از ازدواج معنیدار است(001/0p≤) و نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی، نشان از آن داشت که رویکرد تلفیقی موثرتر از رویکردهای اولسون و پذیرش وتعهد بر بهبود انتظار از ازدواج دختران مجرد مانده است (005/0p≤).
نتیجهگیری
با توجه به اثر بخش بودن رویکرد تلفیقی بر انتظار از ازدواج، این رویکرد می تواند به عنوان یکی از روش های مداخله مورد استفاده مشاوران ازدواج و درمانگران خانواده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهار حاج رضائی
دکتری گروه مشاوره، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران