بررسی پراکنش آرسنیک در رسوبات جنوب شرقی دریای خزر

مطالعه ژیوشیمیایی رسوبات حوضه های آبی مثل رودخانه ها ، مصب و بستر دریا ، می تواند یک گام موثر برای پیدا کردن منشا و ارزیابی مدل توزیع آلاینده های زیست محیطی در منطقه باشد. رسوبات محل نها یی تجمع فلزات سنگین در محیط آبی هستند، اما تحت شر ایطی میتوانند خود به عنوان منبع آلودگی در آب عمل کنند ورود فلزات سنگین ازجمله آرسنیک به منابع آبی از طرق مختلف، باعث ایجاد مخاطراتی از قبیل مسمویت، سرطان زایی و ... در بدن موجودات زنده می شود . برای مطالعه میزان آرسنیک در بخش شرقی دریای خزر 53 ایستگاه انتخاب گردید. پس از دانه بندی ومحاسبه ماده آلی در دو فصل از بخش ریز دانه غلظت آرسنیک نیز در دو فصلتابستان و زمستان توسط روش پلاسمای جفت شده القایی طیف سنجی جرمی ) - ICP-MS ) تعیین شد. با محاسبه پارامتر های شاخص زمین انباشت، فاکتور غنی شدگی و شاخص آلودگی مشخص گردید منطقه در محدوده بدون آلودگی تا آلودگی کم قرار دارد. عامل اصلی ورود آرسنیک به محیط احتمالا زمین شناسی و فرسایش رسوبات بالادست و حمل توسط رودخانه های منتهی به خلیج گرگان و نواحی اطراف بوده است. همچنین مقایسه نتایج این تحقیق با سایر نقاط دریای خزر نشان داد که مقادیر آرسنیک مشاهده شده دراین بررسی در خلیج گرگان و نواحی اطراف کمتر ازسایر نقاط دریای خزر بوده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، دریای خزر ، خلیج گرگان ، آرسنیک