تحلیل هیدرودینامیکی تاثیر پله های عرضی هفتی، هشتی و تخت بر لیفت و درگ شناور تندروی تک بدنه

بخش قابل توجه ای از لیفت در کف شناورهای تندرو در قسمت جلوی سطح خیس تولید می شود و ۶۰ الی ۷۰ درصد انتهای سطحخیس نیروی بالابرنده کافی ایجاد نمی کند. لذا، حذف سطوح اصطکاکی بعدی می تواند مفید باشد. زیرا این سطوح پایین دست بدنه،نیروی بالابرنده ی قابل ملاحظه ای تولید نمی کنند. این امر به کمک استفاده از پله های عرضی میسر می شود. همچنین، توزیع فشار درطول بدنه ی شناور بعد از پله اول یک پیک فشاری تولید می کند که باعث افزایش لیفت و تعادل طولی شناور می کند. در این مقاله، بااستفاده از نرم افزارهای محاسباتی دینامیک سیالات، توزیع فشار در پایین دست پله ی عرضی اول به شکل های هفتی، هشتی و تخت درشناورهای تندرو بدون تزریق هوا مورد بررسی قرار گرفته است. از جمله نتایج برجسته ی این تحقیق بالاتر بودن میزان لیفت و درگمدل هشتی نسبت به دو نمونه دیگر می باشد. برای ادامه ی این تحقیق، پیشنهاد می گردد تزریق هوا بلافاصله بعد از پله نیز مدل سازی شود.

کلیدواژه ها:

شناور تندرو ، دینامیک سیالات محاسباتی ، پله های عرضی ، جدایش جریان