ارزیابی استقرار توربین های جزرومدی با محور افقی در سواحل جنوبی کشور

پرداخت یارانه در بخش انرژی و نیز ثبات قیمت حامل های انرژی برای سالیان متمادی سبب شده است که کشور ایران در کنار رشد بی رویه مصرف انرژی، وابستگی زیادی به سوخت های فسیلی پیدا کند. همین امر موجب شده است تا دولت، شیوه خود را به سوی اصلاح نظام یارانه حامل ها و نیز سرمایه گذاری در بخش انرژی های سبز تغییر دهد. یکی از انواع انرژی های تجدیدپذیری که در سال های اخیر موردتوجه واقع شده است، انرژی حاصل از جریان های جزرومدی است. مقاله حاضر قصد دارد رقابتپذیری این نوع از انرژی در قیاس با انواع دیگر انرژی ها در سواحل جنوبی ایران را مورد بررسی قرار داده و میزان سرمایه گذاری لازم برای تحقق اقتصادی این امر را مشخص کند. برای این منظور، بر اساس مطالعات پیشین سه ناحیه تنگه خوران، جزیره هنگام و تنب بزرگ شناسایی و مورد بررسی اولیه قرار گرفت. در این بین دو ناحیه هنگام و تنب بزرگ دارای شرایط فنی مناسب تری جهت احداث مزارع انرژی تشخیص داده شدند. بررسی ها نشان می دهد که هزینه تراز شده انرژی برای این دو ناحیه به ترتیب، 182/25 و 221/51 پوند بر مگاوات ساعت است. با توجه به نرخ خرید تضمینی، دوره بازگشت سرمایه برای هر یک از این دو ناحیه به ترتیب 18/77 و 23/79 سال میباشد.

کلیدواژه ها:

انرژی جریان جزرومدی ، قیمت تراز شده انرژی ، تنگه خوران ، جزیره هنگام ، تنب بزرگ