طراحی، تست و ارزیابی عملکرد یک موتور احتراقی بنزینی مستقل از هوا، AIP برای پیشرانش زیرسطحی های بدون سرنشین دریایی

امروزه، موتورهای احتراق داخلی سهم مهمی در زندگی انسانها در زمینه ی تولید قدرت و نیروی محرکه بر عهده داشته و تبدیل بهیکی از اجزای جدایی ناپذیر زندگی بشریت شدهاند. یکی از کاربردهای موتورهای احتراق داخلی در انواع زیردریایی ها، شناورهایزیرسطحی بدون سرنشین و یا انواع اژدرها است. در کشور ما اغلب از باتری های الکتریکی به عنوان سامانه ی پیشرانش در شناورهایزیرسطحی استفاده میشود که البته، پرهزینه، حجیم و سنگین هستند. به همین منظور استفاده از سامانه ی پیشرانشی که دارای هزینهکمتر، سبکتر و کوچکتر باشد، سبب شده که سامانه های پیشرانش مستقل از هوا مورد توجه قرار گیرند. سامانه های پیشرانش مستقلاز هوا بدون نیاز به هوای محیط توان مورد نیاز برای حرکت شناورهای زیرسطحی در اعماق دریا را فراهم می سازند. در این پژوهش، نوعجدیدی از این سامانه ها طراحی و ساخته شده است. در این سامانه، از یک موتور بنزینی موجود در یک سیکل بسته استفاده شده است،به طوریکه گازهای خروجی اگزوز بعد از عبور از یک سیکل و طی فرآیندی با گاز اکسیژن مخلوط شده و وارد موتور میشود. به همینمنظور، می توان سامانه ی طراحی شده را نوعی EGR کامل در نظر گرفت. با انجام آزمایش های تجربی بر روی این موتور و مقایسه ی آن در دو حالت استفاده از هوای محیط و سیکل بسته مشاهده شد که در حالت استفاده از سیکل بسته توان موتور و دمای خروجی اگزوزکاهش و مصرف مخصوص سوخت افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

موتور سیکل بسته ، سامانه ی پیشرانش مستقل از هوا ، موتور بنزینی ، شناورهای زیرسطحی