مروری بر کاربردهای طیف سنجی رامان در مطالعات ساختاری پروتئین

طیف سنجی رامان روشی مهم جهت شناسایی مولکول ها است که کاربرد زیادی در تعیین ویژگی های شیمیایی و ساختاری مواد مختلف دارد. بسیاری از مواد دارای طیف رامان ویژه ای می باشند به طوری که این پدیده دستگاه رامان را به ابزار کارآمدی برای مطالعه ویژگی های ساختاری و شیمیایی مولکول ها تبدیل نموده است. از آنجایی که می توان از طیف سنجی رامان اطلاعات دقیقی در مورد ویژگی های شیمیایی و ساختاری ترکیبات زیستی به دست آورد استفاده از این روش در حوزه علوم حیاتی و به ویژه در مطالعات  زیست شناسی و پزشکی به سرعت در حال گسترش است. در مطالعه مواد به کمک دستگاه رامان نیازی به آماده سازی های خاص، زمان بر و پر هزینه  نیست. در طیف رامان پروتئین، باندهای مشخص از حالات ارتعاشی ستون فقرات پپتیدی و زنجیره های جانبی آمینو اسیدی ناشی می شود. از این رو بر اساس موقعیت و شدت طیف رامان پروتئین، می توان به اطلاعات ارزشمندی در خصوص ساختارهای دوم، سوم و چهارم آن دست یافت. هم چنین طیف رامان پروتئین حاوی اطلاعاتی در خصوص نحوه جهت گیری و محیط اطراف زنجیره های جانبی آمینواسیدی است. تشکیل صحیح  پیوند دی سولفیدی در ساختار پروتئین  نیز به کمک دستگاه رامان قابل مطالعه می باشد.  به طور کلی طیف رامان پروتئین ها حاوی باندهای متعدد گسسته   است که نمایانگر حالات ارتعاشی مولکول می باشد و به عنوان اثر انگشت انتخابی برای تعیین دقیق  ساختار سه بعدی پروتئین ها، پویایی درون مولکولی و برهمکنش های بین مولکولی  استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

طیف سنجی رامان ، پروتئین ، ساختار مولکولی ، ستون فقرات پپتیدی ، پیوند دی سولفیدی