مناط کاشفیت معانی کثیر از مصداق واحد در توحید صفاتی

موضوع این جستار، بررسی مناط کاشفیت معانی کثیر ال مصداق واحد، در توحید صفاتی است. توحید صفاتی، بر اساس فرضیه حکایت کثرت معنا از وحدت مصداق، به اثبات می رسد. در این تحقیق، مناط وملاک کاشفیت کثرت معنا از وحدت مصداق، مورد بررسی قرار می گیرد. ضرورت پژوهش، در تبیین مناط مسیله است که بر اساس آن در طول تاریخ کلام و فلسفه، به یگانگی صفات کمال و ذات در مصداق، رای داده شده است. شیوه این تحقیق، تحلیلی و از طریق تحلیل مفهومی و گزاره ای است. مهمترین نتایج این تحقیق عبارتند از: 1. هر مفهومی با حد معنایی خاص خود، از مصداق حکایت دارد؛ 2. مصداق وجود، عینیت، سعه و میدانی فراتر از مفهوم دارد، لذا منشا انتزاع مفاهیم مغایر واقع می شود؛ 3. با وحدت یا کثرت حیثیت صدق مفهوم بر مصداق، مفاهیم کثیر از مصداق انتزاع می شوند؛ 4. وجود صرف، مجمع معانی کثیر واقع می شود؛ 5. وجود واحد بسیط، واجد و جامع معانی کثیر است، 6. شیوه قیاس غایب به شاهد در مصداق اوصاف حق تعالی، باطل است، 7. وحدت مصداق، مستلزم وحدت مفهوم نیست و مفاهیم کثیر، از مصداق واحد حکایت دارند؛ 8. توحید صفاتی بر اساس کاشفیت کثرت مفهوم از وحدت مصداق، اثبات می شود.

کلیدواژه ها:

توحید صفاتی ، اصالت وجود ، وجود صرف ، وجود بسیط ، مفهوم ، مصداق