طراحی و بررسی روایی - پایایی پرسشنامه تیوری رفتار برنامه ریزی شده جهت تغذیه انحصاری کودک با شیر مادر

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 324

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NUMS-2-4_006

تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: تیوری رفتار برنامه ریزی شده یک الگوی تصمیم گیری شناختی- اجتماعی است که چارچوب مفیدی برای پیش بینی و توضیح رفتارهایبهداشتی فراهم می نماید. با توجه به جستجوی محققین در بانک های اطلاعاتی مختلف، تا کنون مطالعه ای در ایران در زمینه اعتبارسنجی پرسشنامه تغذیه انحصاری با شیر مادر براساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده طی شش ماهه اول پس از تولد انجام نشده است. پژوهش حاضر با هدف طراحی و بررسی روایی- پایایی پرسشنامه تغذیه انحصاری با شیر مادر در زنان باردار شهرستان گناباد انجام شده است. مواد و روش ها: برای طراحی پرسشنامه تغذیه انحصاری با شیر مادر ابتدا فهرست اولیه ای از 25 سوال با مشارکت 20 زن باردار و 12 متخصص مرتبط تهیه شد. برای سنجش روایی از روش های روایی صوری و محتوایی استفاده شد. برای تعیین پایایی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون کلاسی محاسبه شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.16 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها : نتایج نشان داد که هر 25 سوال مربوط به پرسشنامه تیوری رفتار برنام هریزی شده دارای روایی محتوایی قابل قبول (0/66 تا 0/99) بود. مقدار شاخص ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون کلاسی به ترتیب برابر با 0/79 و 0/81 گزارش شد. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که پرسشنامه تغذیه انحصاری با شیر مادر براساس تیوری رفتار برنامه ریزی شده دارای روایی و پایایی قابل قبول است و قابلیت بکارگیری در فعالیت های پژوهشی را دارد.

کلیدواژه ها:

شیردهی ، پرسشنامه تیوری رفتار برنامه ریزی شده ، روایی ، پایایی

نویسندگان

علی عالمی

دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، استادیار، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران .

مهدی مشکی

دکترای تخصصی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشیار، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، ایران .

عباس علیمردانی

دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.