بررسی اثر عصاره الکلی کنجد بر ترمیم زخم های دیابتی موش صحرایی نر نژاد ویستار

زمینه و هدف: دیابت یک ناهنجاری متابول کیی است که با هیپرگلیسمی ناشی از نقص در ترشح انسولین و اختلال در عملکرد پانکراس نمایان می شود. با توجه به خواص دارویی کنجد، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات آن بر تغییرات هیستومورفولوژی پوست در موش های صحرایی دیابتی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه 48 سر موش نر نژاد ویستار به 4 گروه (کنترل، شم، تجربی یک، تجربی دو) تقسیم گردیدند. در گروه های مورد آزمایش زخمی به مساحت 3 سانتی متر مربع در سمت چپ ستون فقرات ایجاد شد. روند ترمیم زخم بصورت میکروسکوپی بررسی شد. یافته ها: زخم گروه های دیابتی شده با استرپتوزوسین در مقایسه با گروه سالم ترمیم دیرتری نشان داد و التیام زخم در گروه های تجربی تیمار شده با عصاره الکلی کنجد نسبت به گروه کنترل از سرعت بیشتری برخوردار بود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن بود که عصاره الکلی کنجد موجب تسریع ترمیم زخم های پوستی نمونه های سالم و دیابتی می شود.

کلیدواژه ها:

ترمیم زخم ، عصاره ، کنجد ، موش ، دیابت