بررسی نقش ارتباطات سازمانی در مدیریت بحران مطالعه موردی در شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران

بسیاری از مسایل و بحرانها منجر به صدمه مادی می شود که به نوع برخورد سازمان با بحران بستگی دارد. ارتباطی دقیق و مناسب، آسیب های احتمالی را کاهش داده و اطمینان افراد به ویژه پرسنل سازمان را حفظ میکند. ارتباط نادرست در طول یک بحران، می تواند در بخش های مختلف سازمانی ایجاد شک و تردید نماید. تصویری که با تالش و کوشش فراوان در طی سالها بوجود آمده است، می تواند در طی چند ساعت به کلی از بین برود. در شرایط بحرانی اکثر ارتباطات متناقض و بسیاری از اطلاعات مبادله شده نادرست هستند. بعضی از سازمانها و انسانها به دلیل ترس، اطلاعات را مخفی میکنند. این نوع مسایل ارتباطات را در سازمان کاهش می دهد و باعث آسیب های جدی به سازمان میشود. تحقیقات نشان میدهد که فقدان ارتباط موثر میان تصمیم گیرندگان و مجریان، از موثرترین علل ناکامی سازمانها در کنترل بحران و کاهش لطمات و تاثیرات منفی آن است.همه سازمانها در طول حیات خود با بحران های مختلفی مواجه می شود. صنعت نفت ایران نیز که به یکصد سالگیش نزدیک میشود، طی دوره پرفراز و فرود حیاتش، با بحران های بسیاری مواجه بوده است. با توجه به اهمیت این صنعت در توسعه کشور، تحقیق حاضر به بررسی نقش ارتباطات در مدیریت بحران در این صنعت می پردازد. شرکت پخش فرآورده های نفتی به عنوان یکی از مهمترین شرکت های صنعت نفت به عنوان نمونه انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، ارتباطات سازمانی