بررسی تطبیقی مبانی اخلاق و اسلام در شاهنامه
محل انتشار: پژوهشنامه اورمزد، دوره: 11، شماره: 44
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 999
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OURMAZD-11-44_014
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
چکیده مقاله:
بدون شک فردوسی بزرگترین شاعرحماسه سرای ایران و یکی ازبهترین سخن سرایان زبان فارسیاست. اثر استوار حکیم توس شاید تا کنون تنها به عنوان اثری حماسی و مجموعه ای از داستان هایاساطیری و تاریخی مورد توجه قرارگرفته درحالی که بخش اخلاق محاور و تعلیمی آن نیز قابلتوجه است. شاهنامه درحالی ازمضامین بسیار پر معنی و افکار بلند و اندرزهای سودمند به طورهنرمندانه ای مالامال گشته که فردوسی در بیان آنها به خاطر موضوع اثرکه عمدتا تاریخ حماسیایران است بسیار محدود بوده است. با این حال فردوسی ضمن حفظ اصالت داستان ها اثر خود را بهشکل حماسه ای عقلایی و اخلاقی درآورده است. سعی ما در این مقاله بر آن است که با بیانمصداق هایی هرچند مختصر به اخلاق و اسلام گرایی در شاهنامه اشاره کنیم. اخلاق ودین که ازتمدن بشر سرچشمه می گیرد در داستان های اساطیری که حکیم توس به آنان پرداخته؛ برخاسته ازتمدنی کهن در ایران زمین است. امروزه بسیاری از ملت ها در پی بیان تمدن خویش با بیان افسانههستند. در ایران زمین به خصوص بعد از اسلام اخلاق مداری ارزش تلقی می شد و شاهنامه نیاز ازآن مستثنی نبوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریبا محمدزاده
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی