پژوهشی در عناصر سبکی و ساختار زبانی و ادبی گرشاسب نامه اسدی

ادامه حماسه سرایی قرن پنجم هجری، یکی از آثار با ارزش حماسی که به عرصه ادبیات فارسیعرضه شد، گرشاسب نامه اسدی است که به عنوان موفق ترین پیرو و تالی شاهنامه شناخته می شود.این منظومه از لحاظ ساختار زبانی و ادبی اهمیت زیادی دارد و به عنوان یکی از آثار برجستهسبک خراسانی، سرشار از ویژگی های این سبک شعر فارسی است. این پژوهش به صورتکتابخانه ای به بررسی ساختار زبانی و ادبی گرشاسب نامه اسدی طوسی پرداخته است. مهمترینویژگی های زبانی و سبکی گرشاسب نامه عبارت است از: کاربرد ابا، ابر، ابی به جای با، بر، بی ، آوردن کجا به معنی که کاربرد ایدون به معنی چنین و ایدر به معنی اینجا، حذف ضمیر به قرینه، اماله یا ممال، کاربرد انواع مختلف ی همراه فعل، متعدی کردن افعال با الف تعدیه،آوردن ضمیر شخصی به جای ضمیر مشترک. کاربرد واژگان غریب رایج، یکی دیگر ازویژگی های سبکی گرشاسب نامه اسدی طوسی است. استفاده از این واژگان، نشان دهنده اطلاعگسترده ایشان از واژه ها می باشد. برخی از این واژه ها که در ادوار بعد متروک و از بین رفته است.

کلیدواژه ها:

گرشاسب نامه ، سبک ، ساختار زبانی و ادبی