بررسی شیوه های خلق کاراکتر برای مسکات با رویکرد هویت ایرانى

پیشرفت روزافزون دانش فناوری و علم دیجیتال و کاربردش در زندگی روزمره ی بشر، یکی ازعلل تغییرات عظیم فرهنگی در کشورها است. ورود فرهنگ های بیگانه و تغییر نوع زندگی مانندپوشش و تغییر نگرش نسبت به مسایل پیرامون مانند صحبت کردن و نوع رفتار، همگی ازدستاوردهای دانش فناوری هستند. در برخی از عرصه های گرافیک شاهد کاراکترهایی هستیم کهبا کپی برداری و نسخه برداری مستقیم از نمونه های خارجی صورت گرفته است و به نوعینمایشگر یک نوع سطحی نگری و بی توجهی نسبت به هویت ایرانی و هنور ایرانی است. یکی ازبزرگترین مشکلات معرفی شخصیت عدم وحدت بصری در هویت سازی است. در واقع تجمیعنظر و اندیشه در طراحی کاراکترهایی با هویت ایرانی وجود ندارد. این عدم هماهنگی در طراحیباعث نوعی پراگندگی در سطح سلیقه و سواد بصری مخصوصا نیروی جوان شده است که بهبی هویتی تصویری دچار می باشد. در نتیجه شکست را به همراه دارد. علل شکست مسکات عدم هماهنگی شخصیت با فضای اطرافش، عدم وجود استراتژی های در پخش های مکرر و نداشتندانش کافی اینماتورها در بخش هویت یابی، از دیگر نقایص محسوب می شود. این پژوهش باروشی توصیفی، تحلیلی، از طریق منابع اسنادی ومشاهده به برسی هویت ایرانی درشخصیت پردازی می پردازد و معرفی شیوه های مختلف شخصیت پردازی سعی می کند درطی آن،طراحی کاراکتر را از یک موضوع ساده و فانتزی (استیکرها) و الگوبردار از منابع خارجیدرطراحی گرافیک امروز ایران، به تصویری نمادین وپیام رسان با تاکید بر هیوت ایرانی از نظرپوشش و فرم، ارتقاء می دهد.

کلیدواژه ها:

هنرهای تجسمی ، هویت ، هویت ملی ، هویت ایرانی ، شخصیت پردازی