از ملک تا ملکوت تجلی نماز در فیه ما فیه مولانا
محل انتشار: پژوهشنامه اورمزد، دوره: 8، شماره: 27
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 392
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OURMAZD-8-27_004
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397
چکیده مقاله:
مولانا جلال الدین محمد بلخی، شاعر، عارف و اندیشمند عالم اسلامی و از ستارگان فروزان آسمان ادب فارسی است. از میان آثار ارزشمند او، فیه ما فیه یا مقالات مولانا، اثری منثور در زمینه ی عرفان و سلوک عارفانه است که تجلی نماز در آن، مبنای نگارش این مقاله قرار گرفته است.در نظر مولانا حقیقت بندگی و عبادت، در نماز متجلی میگردد. او نماز را سفری معنوی از عالم ملک به ملکوت میداند که از ثمرات آن، یاد خدا، روشنی دل و صفای باطن است. نماز، نزدیک ترین راه به حق است که درهای مکاشفه را بر آدمی میگشاید و وجودش را به زیور معرفت می آراید.در بیان او نماز دارای دو بعد صورت و معنا است. صورت نماز، محدود به آداب ظاهری آن است که آغاز و انجامی دارد و حقیقت نماز، جانی بی چون و بی نهایت است که همان صدق وایمان و استغراق در حق است. مولانا ضمن تاکید بر ملازمت صورت و معنا در نماز، جان نماز را برتر از صورت میداند. در نظر او نماز از جمله... نیکی هاست و روح نماز می بایست در تمام شیون زندگی انسان با او همراه باشد چه، که معنی صلا دایم همین سریان و حاکمیت روح نماز در زندگی آدمی است مولانا نماز را مظهر عبودیت و درک جمال و کمالیار راستین میداند که از ایمان و عقیدت انسان، مایه میگیرد. از لوازم حصول معرفت نماز، حضور قلب است و به تعبیر او نماز، بذلی مصور و با نشان در عالم خوف (جهان مادی) است که آدمی، آن را برای رسیدن به عالم امن ( عالم معنا)، در راه حق مبذول میدارد
نویسندگان
زهره سرکانی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی