بررسی صور خیال در شعرجنگ

صور خیال یکی از مباحث اصلی بوطیقای شعر است. شاعر با تخیل شاعرانه به تصویرسازی میپردازد و فضاها را چنان زیبا ارایه میدهد که خواننده همواره در تحسین او ست : سرو چمان من چرا میل چمن نمیکند بی شک چنین مصرعی اوج تصویر یک شاعر است. اما به راستی صور خیال چیست صور در لغت به معنی صورت هاست و خیال را معانی مختلف می گویند. همچون ذهن، مخیله. در روانشناسی قدیم (علم النفس)، یکی از خواص باطن، قوه ای که در غیاب اشیا تصویر آنها را در ذهن حفظ میکند، سلسله ای از تصورات که بدون ارتباط منطقی در ذهن ظاهر میشود، تصورات احساسی که ارزش علمی ندارد، نگرانی و ترس، دغدغه خاطر، گفت وگو، گمان، حدس، صورت یا شکل کسی یا چیزی در ذهن، هنگامی که خود آن در جلو چشم نیست، اندیشه انجام کاری، قصد و فکر و مواردی از این دست در ذهن خلاقه شاعر به شکل زبانی ارایه می شوند. در بحث صور خیال، چون معیاری برای آن تعیین نشده و تا کنون مطیع قاعده ای نبوده منتقدین تنها از روی ابتکار و ذوق هنری در اشعار شاعران پژوهش می کنند و از این زوایا به نقد از دید ذوق و هنر و سلیقه می پردازند. این که تا چه حد یک شاعر در آفرینش تصاویر دست بالا دارد و توانسته دلهای مخاطب را به کمند بیاورد، مطرح میشود. اما فراموش نباید کرد که همین صور خیال است که میان شاعران ملاک واقع شده جایگاه شان را در دنیای شعر و کلام معین می سازد، همچنان که صور خیال، نمایانگر استعداد و خلاقیت شاعر در آفرینش مضامین بکر و پیام او است. صورت های خیال را(تشبیه،استعاره، مجاز وکنایه) دانسته اند. در این جستار با بررسی صورخیال در شعر جنگ در پی سنجش جانمابه ی هنری ومحک ارزشهای زیبایی شناسی شعر این دوره هستیم.

کلیدواژه ها:

صورخیال ، شعر جنگ ، تشبیه ، استعاره ، مجاز ، کنایه