بررسی تمثیل در اشعار شاعر صبح، خاقانی شروانی
محل انتشار: پژوهشنامه اورمزد، دوره: 9، شماره: 33
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 620
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OURMAZD-9-33_011
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397
چکیده مقاله:
تمثیل و کاربرد آن در ادب پارسی سابقه ای دیرینه ای دارد از میان بزرگان و عالمان ادبی یکی از کسانی که از تمثیل های رایج در میان مردم عامه، به بهترین وجه استفاده کرده سخنور شروان افضل الدین بدیل علی نجار است؛ افضل الدین بدیل خاقانی شروانی، شاعری ست که احساسات ملی و وطنی او به شدت قوی است، به سرزمین نیاکان خویش مهر می ورزد او مسلمانی معتقد و پاک اعتقاد است و به حکم همین ایمان قلبی میهنش را سرزمینی سرافراز می خواهد . او در لباس تمثیل و بخصوص تشبیه تمثیل مضامین و موضوعات بکر شعری مختلفی را از جمله:زهد، توحید ، تحقیق، موعظه، پند و حکمت، تعلیم، عرفان و تصوف، گله و شکایت از روزگار، حبس و بند و... از خود به یادگار گذاشته است. به دیگر سخن: از آنجا که تمثیل یکی از مباحث گسترده، پرسابقه و پر کاربرد در اشعار شاعران در دوره های مختلف شعر فارسی است. خاقانی که یکی از نمایندگان صاحب سبک شعر در دوره سلجوقی محسوب می شود که به مقوله تمثیل نگاهی ویژه دارد . در این مقاله نگارندگان در ابتدا ضمن پرداختن اجمالی به تعریف های مختلف تمثیل، شرح مختصری از زندگانی خاقانی را می آورند، و در ادامه بررسی اشعار خاقانی را از جنبه ابزار کاربرد تمثیل پی می گیرند.
نویسندگان
فاطمه توکلی رستمی
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران جنوب
سهراب سعیدی
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور تهران جنوب