مضامین مشترک بینامتنی در ادب عربی و ادب فارسی
محل انتشار: پژوهشنامه اورمزد، دوره: 9، شماره: 34
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 404
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OURMAZD-9-34_007
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397
چکیده مقاله:
پژوهشگران قرن اخیر، تحول نثر ساده عربی به نثر فنی در قرن چهارم هجری را حاصل کوشش های علمی عدهای از نویسندگان و مترسلان عربی نویس ایرانی از قبیل صاحب بن عباد، این العمید، ابوبکر خوارزمی، بدیع الزمان همدانی و صابی و امثال ایشان میدانند و بر این باورند که ایرانیان عربی نویس که در زبان عربی ممارست بسیار داشتند و عربیت برای آنها بصورت طبیعت و قریحه در آمده بود، نقشی غیر قابل انکار در این تحول داشته اند. و شاعران ذواللسانین با استیلا بر صرف و نحو و لغت و اشتقاق زبان عربی، به ترجمه آثار و ا نتقال افکار پرداختند و قلمرو فرمانروایی امیران و وزیران و بزرگان در نواحی مختلف ایران، پناهگاه فاضلان و شاعران و نویسندگان بود. با تاملی در مضامین عبارات و اشعار و امثال، (که در متن می آید) ملاحظه میکنید که این سخنان در عین جدایی از یکدیگر، مشابهت معنوی داشته، احتمال اخذ و اقتباس از یکدیگر در آنها مشهود نیست، وجود این قبیل مضامین که بر وقوع بر موارد مشابه مبتنی است و نه اخذ از آثار دیگران را هرگز نمیتوان به غارت آثار تعبیر کرد. بلکه اشکال گوناگون بیان واقعیات و انتقال تجارب و جان مایه های معرفت در قالب کلام منظوم و منثور بشمار می رود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین حدیدی
استادیار و دبیر گروه رشته زبان و ادبیات عرب دانشگاه پیام نور تهران سازمان مرکزی