بررسی تاثیر داستان های قرآنی بر افسانه های عاشقانه لری بر مبنای نظریه ترامتنیت ژنت

ارتباط متنی با متن­های دیگر از موضوع­هایی مهم است که ساختارگرایی و پساختارگرایی به آن می­پردازد. ژنت در ترامتنیت به بررسی تاثیرات یک متن اساس به عنوان پیش­متن بر متن یا متن­های دیگر(بیش­متن) می­پردازد. نظریه ترامتنیت بهره­گیری متون از یکدیگر را براساس پنج نوع رابطه بینامتنیت، فرامتنیت، پیرامتنیت، سرمتنیت و بیش­متنیت می­داند. در این مقاله به بررسی تاثیر داستان­های قرآنی بر افسانه­های عاشقانه­ی لری بر مبنای نظریه ترامتنیت ژنت پرداخته می­شود. هدف پژوهش نشان دادن چگونگی تاثیرپذیری افسانه­های لری(بیش­متن) از داستان­های قرآنی(پیش­متن) از منظر بینامتنیت و بیش­متنیت و بررسی دلایل شکل­گیری رابطه فرامتنی افسانه­ها با داستان­های قرآنی است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. خواننده با مطالعه این مقاله در می­یابد که افسانه­های عاشقانه لری با داستان­های قرآنی رابطه بینامتنی صریح و بیش­متنیت از نوع همان­گونگی و تراگونگی با روش گشتار کمی و کاربردی دارند. هم­چنین به دلیل ماندگاری باورهای اسطوره­ای در حافظه جمعی مردم، برخی افسانه­ها رابطه فرامتنی با داستان­های قرآنی دارند. شایان یاد است که برخی از افسانه­ها ممکن است فقط یک رابطه با داستان­های قرآنی داشته­باشند، ولی برخی افسانه­ها هر سه نوع ارتباط را با داستان­های قرآنی داشته ­باشند.  

کلیدواژه ها:

داستان­های قرآنی ، افسانه­های عاشقانه­ی لری ، ژنت ، ترامتنیت