درآمدی بر تفسیر آیه 33 سوره مائده (محاربه)

آیه 34 سوره مائده از محاربه و مجازات آن سخن گفته است. آیه ای که در مورد گروهی ناسپاس وگستاخ نازل شده است. اگر چه واژه محاربه از حرب به معنای جنگ گرفته شده، اما از دیدگاه قرآنی و فقهی، برخی ویژگی ها در آن لحاظ گردیده است. به هرحال چنانچه محارب پیش از دستگیری توبه نماید، کیفر نمی بیند. البته وضع این مجازات در راستای تامین اهدافی همچون پیشگیری و بازدارندگی، برقراری امنیت عمومی و اصلاح مجرم صورت گرفته است. باور بر این است که قانونگذارکیفر در پی نابودی کرامت انسانی نبوده، چرا که این مجازات جهت تدارک لطمه به کرامت جامعه وضع شده است. علاوه بر این توبه واصلاح بزهکار نیز سبب سقوط کیفر بشمار آمده است، حتی در صورت اجرای کیفر نیز حرمت مسلمان بودن وی نادیده گرفته نشده است. گذشته از این، مجازات یاد شده بنابر یک نظریه فقهی ونیز بنابر تفسیری از امام جواد7 از اساس منتفی می باشد. دستاورد این مقاله در نتیجه انعکاس یافته است.  

کلیدواژه ها:

محاربه ، کرامت انسانی ، مجازات ، تفسیر فقهی ، آیه 33 سوره مائده