روان شناسی محیط در فضای شهری ساری

این تفکر که ضرورت به کارگیری اصول روانشناسی محیط در طراحی، با توجه به رنگ، فرم و فضا به عنوان عامل موثر در بهبود رفتار انسان اجتناب ناپذیر است، موجب انگیزه برای تنظیم این مقاله شده است و به دلیل حساسیت موضوع، طراح معماری باید زمینه مطالعاتی و تحقیقاتی د رمورد رنگ و فرهنگ، روانشناسی رنگ ها و درک فضایی از رنگ داشته باشد، تا به نتایج مفیدی در کاربرد رنگ و فرم و ابعاد، در فضای طراحی برسد. یافته های پژوهش نشان می دهند تحریک کنندگی محیط بر سه عامل کنجکاوی، بازی، مشارک و خیال پردازی تاثیری مثبت و معنادار دارد. تاثیر انعطاف پذیری عملکردها در فضا بر کنجکاوی و خیال پردزای انسان، مثبت و معنادار است نتایج تحقیق شامل ایده های معمارانه ای برای طراحی فضاها در جهت ارتقاء انگیزش و خلاقیت انسان است؛ از جمله: تغییرپذیر فضا و اجزای آن، تداخل فضاهای باز و بسته، تغییرپذیری، تنوع پذیری و بازسازی عناصر محرک طبیعی مانند نور، آب و گیاهان

کلیدواژه ها:

معماری ، روانشناسی محیط ، فضا