ارتباط زبان و معنا در سنت فلسفه ی تحلیلی:با تأکید بر آراء ویتگنشتاین

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 712

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PHILO-9-16_012

تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1394

چکیده مقاله:

یکی ازمشخصه های مهم فلسفی تحلیلی عبارت است ازعطف توجه به زبان و کوشش برای استخراج معانی و ظرایف نهفته درپس آن به منظور حل و یامنحل کردن مسائل فلسفی هرسه پایه گذاران فلسفه تحلیلی یعنی فرگه راسل و مور هرکدام به شیوه خود این راه را پیموده اند ویتگنشتاین به عنوان وراث هرسه فیلسوف درباب رابطه میان زبان و معنا درعین اینکه وام دار گذشتگان خویش است ولی وجوه اتفارقی نیز باآنان دارد دراین مقاله ابتدا به اختصار اساس نظر سه فیلسوف تاثیرگذار برویتگنشتاین درباب رابطه زبان و معنا بیان شده و سپس نشان داده میشود که وی درمواردی نظیر نظریه تصویری زبان اتمیسم منطقی و تمایل به زبان روزمره وام دار اسلاف خویش است اما درعین حال مولفه های مهمی ازاندیشه او نظیر فرض معنایی خاص برای حالات امور نگرش انتقادی خاص نسبت به متافیزیک و دفاع اززبان روزمره متفاوت با دیگران می باشد

نویسندگان

محمدحسین مهدوی نژاد

استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه پیام نور نویسنده مسئول

امیرعباس علیزمانی

دانشیارگروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران

افلاطون صادقی

استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه پیام نور

زینب شکیبی

دانشجوی دکتری رشته فلسفه دین دانشگاه پیام نور