معاد جسمانی از دیدگاه ابن عربی
محل انتشار: دو فصلنامه تاملات فلسفی، دوره: 2، شماره: 5
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 498
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PHM-2-5_002
تاریخ نمایه سازی: 26 فروردین 1397
چکیده مقاله:
از عربی معاد را هم روحانی جهان جسمانی می داند. از نظر وی، ماهیت حقیقی معاد و حشر، جمع شدن نفوذ جزیی در نفس کلی است. معاد جسمانی نیست دارای دو کیفیت متفاوت برای بهشتیان و دوزخیان است. زیرا حشر جسم بهشتیان به شکل دنیوی نیست؛ بلکه جسم محشور شده آنها، جسم لطیف ملکوتی است که موسوم به چشم طبیعی است و از نشات عنصری و دنیوی برتر است و خواص دنیوی ندارد. اما حشر و جسم دوزخیان به گونه عنصری، و مبتنی بر مزاج دنیوی است. و قابل زوال و تغییر و کون و فساد است. زیرا دوزخیان به علت اتکا به دار عنصری و هوا و هوس های زودگذر دنیوی درهای روحانیت برای همیشه به روی آنها بسته است ازاین رو از عالم عناصر رهایی نخواهند یافت. در این مقاله به بیان دیدگاه ابن عربی در مورد لزوم معاد جسمانی و نیز به کیفیت این معاد پرداخته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا رسولی شربیانی
استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین
امیرحسین عبدالهی
کارشناسی ارشد فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین