واکاوی رویکرد دولت جمهوری اسلامی در تنظیم گری حقوقی خانواده

به علت پویا­یی افراد انسانی، تنظیم گری حقوقی روابط اجتماعی نیز باید پویا باشد؛ از­ این­رو نمی­توان با درکی تقلیل­گرایانه از پدیده­های اجتماعی، سیاست گذاری و قانون گذاری کارآمدی برای جامعه داشت. بر این اساس، اگر نظام حقوقی پویش­های اجتماعی را در نظر نگیرد و مستمرا خود را در معرض نقد خرد جمعی قرار ندهد، اصطکاک بین ساحت­های اجتماعی و حقوقی رخ خواهد داد. در این چارچوب، این مقاله با هدف بررسی رویکرد دولت جمهوری اسلامی در قبال تنظیم­گری حقوقی خانواده به نگارش درآمده است؛ از این رو می­توان آن را ذیل مطالعات میان­رشته­ای در حقوق دسته­بندی کرد. چنان­که این پژوهش از نظر شیوهگردآوری داده­ها، کتابخانه­ای و از حیث روش تحقیق نیز توصیفی، تبیینی و تجویزی است. بر بنیاد نتایج این مقاله، دولت جمهوری اسلامی با تعریف الگویی از خانواده طراز و تلاش برای تحقق آن الگو از طریق به کارگیری ابزارهای قهری و غیرقهری مانند جرم­انگاری، آموزش و تبلیغات عمل می­کند. هرچند علی رغم سیاست گذاری ها و اقدامات متعدد برای حفظ ساختار و کارکرد سنتی نهاد خانواده در عهد جمهوری اسلامی، به­دلیل ضعف در درک درست واقعیات اجتماعی و اتکا بر اعمال اعمال حاکمیتی و دیوان سالارانه در این خصوص، نظام پدرسالاری دولتی سوءمداخلاتی در تنظیم­گری حقوقی خانواده داشته ­است، بر این اساس، حفظ خودتنظیم گری خانواده ضروری ­است.

کلیدواژه ها:

دولت ، ایدئولوژی ، حقوق خانواده ، تنظیم گری حقوقی ، جامعه شناسی حقوق