دیپلماسی انرژی و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران

کشو رها در سیاست خارجی خود با بهره گیری از ظرفی تهای اقتصادی و انرژی ملی و در چارچوب دیپلماسی انرژی، راهبرد نوین رشد و توسعه اقتصادی و تامین منافع وامنیت ملی را در پیش گرفت هاند. اما نارسایی و عدم کفایت در جه تگیری های اقتصادی سیاست خارجی جمهوری اسلامی، سبب شده است تا در ادبیات علمی و دانشگاهیکشور با وجود آثاری در حوزه اقتصاد سیاسی انرژی، به وجوه ارتباط بخش انرژی و سیاست خارجی توجه چندانی صورت نگیرد. با این وصف، مقاله حاضر در صدد استتا در آسی بشناسی رابطه دو حوزه تصری حشده سیاست خارجی و انرژی، از منظری دیگر به بازنمایی اهمیت آ نها و اهمیت توامان ساختن کارکردهایی که تاکنون به صورتمنفرد مورد ملاحظه قرار می گرفتند، بپردازد. پیرو چنین ملاحظاتی، برای ایران به عنوان کشوری که دارای ذخایر عظیم نفت و گاز در درون مرزهای ملی و پیرامون آن است، دیپلماسی انرژی ابزاری برای بیشینه ساختن دستاور دها از نظام اقتصاد سیاسی جهانی محسوب می شود. این در حالی است که غالبا در خط مشی خارجی ایران، نگاه اقتصادی از موضوعیت کمتری نسبت به ملاحظات سیاسی برخوردار بوده است. درنتیجه، غلبه نگاه بازرگانی در موضوع انرژی که از عدم لحاظ شدن نگاه بلندمدت و راهبردی به مسایل بخش انرژی در رویکرد خارجی، دیپلماسی انرژی، حکایت می کند، بیانگر این است که ایجاد تحول در شرایط عمومی بازیگری منطق های و بین المللی کشور نیازمند مدنظر داشتن راهبردهای بلندمدت بخشی و ازجمله برای سیاست خارجی است. در این مقاله ضمن ارایه تعریفی از دیپلماسی انرژی و تبیین عرصه آن، به رابطه دیپلماسی انرژی با منافع ملی و اهداف جمهوری اسلامی ایران و موانع دستیابی جمهوری اسلامی ایران به الگوی جدید پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

جمهوری اسلامی ایران ، اقتصاد سیاس ی بین الملل ، دیپلماسی انرژی ، وابستگی متقابل پیچیده ، منافع ملی