بررسی سال های بالقوه از دست رفته عمر در شهرستان تویسرکان در سال 1390

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 485

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSJ-12-2_009

تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396

چکیده مقاله:

بهداشتی حایز اهمیت است. این شاخص به مرگ افراد جوان وزن بیشتری میدهد. با این شاخصی می توان علل عمده مرگ زودرس در اثر عوامل مختلف را محاسبه و با جوامع دیگر نیز مقایسه نمود. روش کار: این مطالعه مبتنی بر جمعیت بر پایه اطلاعات میرایی سال 1390 تویسرکان انجام شد. دادههای میرایی که قبلا از گواهینامه های فوت استخراج و در قالب چک لیست توسط مراکز بهداشتی درمانی به مرکز بهداشت شهرستان ارسال می گردد جمع آوری و وارد نرم افزار مربوطه شد. برای محاسبه YPLL از نرم افزار استاندارد سازمان جهانی بهداشت استفاده شد. نتایج: پس از خارج نمودن کدهای پوچ تعداد 707 مورد مرگ و میر آنالیز شد. میزان میرایی کل جمعیت 6/7 به ازاء 1000 نفر جمعیت بود و به ازاء 1000 نفر جمعیت، مجموع 122/2 سال عمر به دلیل مرگ زودرسی از دست رفته بود. بیماریهای قلبی و عروقی، سوانح و حوادث و بیماریهای تنفسی به ترتیب در جایگاه اول تا سوم YLL قرار دارند. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که علل اصلی مرگ زودرس در تویسرکان را بیماریهای غیر واگیر به خود اختصاص میدهند، تغییر در الگوی علل اصلی مرگ از بیماریهای واگیر به غیر واگیر در سطح شهرستان مشهود است.

کلیدواژه ها:

مرگ و میر ، سال های بالقوه از دست رفته زندگی ، بار بیماری ها

نویسندگان

سلمان خزایی

دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان ،ایران

مختار سهیلی زاد

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی همدان ،ایران

بهزاد غلامعلینی

دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان ،ایران

نسترن آهنگران

کارشناس آمار، مرکز بهداشت تویسرکان، ایران