بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل خارج ریوی در استان همدان طی سال های 1384 تا1390

مقدمه و هدف:جهان است. بیماری سل به دو شکل ریوی و خارج ریوی است که 15 درصد موارد سل خارج ریوی است. شایع ترین تظاهر سل خارج ریوی سل غدد لنفاوی است که حدود 40 درصد موارد این نوع از سل را به خود اختصاص داده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل خارج ریوی روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه اپیدمیولوژی است که در آن 250 بیمارسل خارج ریوی شناسایی 16 SPSS انجام شد. بودند. 14 نفر از بیماران پس از شناسایی فوت شدند. میانگین (انحراف معیار) سن بیماران برابر 436 (19/9) سال و 37/6 درصد بیماران بالای 50 سال سن داشتند. میزان بروز سالیانه سل خارج ریوی در استان 2/1 در هر صد هزار نفر به دست آمد. سل غدد لنفاوی با 39٪ بیشترین فراوانی ارگان درگیر را دارا بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر و مقایسه آن با سایر مطالعات می توان گفت که سیمای اپیدمیولوژیک سل خارج ریوی در استان همدان با سایر نقاط کشور همخوانی دارد. نکته قابل توجه در مطالعه حاضر بیماری یابی نسبتا قابل قبول در شناسایی بیماران خارج ریوی است و حد مورد انتظار یک سوم موارد بیماران سلی،دراین استان مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

اپیدمیولوژی ، سل ، خارج ریوی ، همدان