مسئولیت امضاء کنندگان اسناد تجاری در پرداخت وجه سند در حقوق ایران با نگاهی به حقوق فرانسه و کنوانسیون متحد الشکل ژنو

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 383

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSLJ-2-1_002

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395

چکیده مقاله:

اسناد تجاری که وسیله پرداخت در معاملات تجاری هستند ابزاری جهت کمک به تنظیم روابط تجاری مانند خرید و فروشی، حمل و نقل و ارائه خدمات و برقراری نظم بین تجار محسوب می شوند و این نقش باعث با اهمیت تر شدن اسناد مذکور می شود و وجود مقررات دقیق و جامع در خصوص آنها را ضروری می نماید. هنگامی که شخصی اسناد تجاری را امضاء نماید در قبال آن ها مسئولیت هایی متوجه وی خواهد شد. از جمله مسئولیت های بسیار مهم که با امضای اینگونه اسناد متوجه امضاء کننده خواهد شد، مسئولیت پرداخت وجه سند امضاء شده است که شخص مسئول می بایست به آن ملزم باشد. گفتنی است در این زمینه سؤالات فراوانی مطرح می باشد؛ چه زمانی این مسئولیت پرداخت وجه سند متوجه طرف خواهد شد و چه زمان این امر فاقد اعتبار است؟ آیا شخص امضاء کننده میتواند شرطی مبنی بر عدم مسئولیت وی در بازپرداخت وجه سند داشته باشد؟ انواع گوناگون این اسناد تجاری که در تعریف خاصی شامل (چک، برات و سفته) می شود؛ دارای چه شرایط و اصولی هستند؟ آیا تمامی اسناد تجاری از یک گونه قوانین و اصول بهره می برند یا اینکه بنا به نوع سند این قوانین و اصول تفاوت دارد؟ این پژوهشی درصدد است به روش کتابخانه ای و با ابزار فیش برداری به صورت توصیفی - تحلیلی به تمامی موارد مذکور در این رابطه و چگونگی مسئولیت امضاء کنندگان اسناد تجاری در پرداخت وجه این اسناد در حقوق ایران با نگاهی به حقوق فرانسه و قانون متحدالشکل ژنو پاسخ داده و آنها را مورد بحث و بررسی دقیق تری قرار دهد.

نویسندگان

رحیم ملاحسینی

کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، گروه حقوق ، زنجان، ایران