بررسی مسیولیت مدنی متصدی حمل ونقل جاده ای و نحوه جبران خسارت درحقوق ایران و کنوانسیون CMR

مسیولیت متصدیان حمل ونقل از نوع مسیولیت ضمانی، قراردادی و متضمن تعهد به نتیجه است. طول دوره مسیولیت نیز اززمان تحویل محموله در مبداء شروع و با تحویل آن در مقصد و یا استرداد آن توسط فرستنده با رعایت شرایط قانونی پایان می یابد. متصدیان حمل ونقل مسیول اعمال خدمه و نمایندگان خود در طول مدت حمل می باشند. بیمه مسیولیت متصدیان حمل ونقل فی الحال در کشور ما اجباری می باشد ولی بیمه محمولات اختیاری است که به طورمعمول متصدیان حمل ونقل به نمایندگی از صاحبان کالا این محمولات را بیمه مینمایند. مبنای این مسیولیت نیز بر اساس مشترکات فقهی وقانونی فرض مسیولیت و تقصیراست. قانون تجارت و کنوانسیون بین المللی، CMR متصدی حمل و نقل کالا از طریق جاده را اعم از داخلی و مسیول تلف، فقدان، نقص کالا و خسارت تاخیر در رساندن کالا به مقصد می داند، با توجه به اصول کلی حقوقی حاکم بر قراردادها، امتناع از حمل و یا عدم تحویل کالا نیز موجب مسیولیت متصدی می باشد. ضمانت اجرایی تخلف متصدی حمل و نقل از قرارداد حمل و نقل کالا نیز در همه موارد یکسان نیست و باید در بین موارد مسیولیت متصدی قابل به تفکیکشد: درصورت فقدان، تلف، نقص و تاخیر در تحویل کالا، متصدی مسیول پرداخت قیمت به عنوان خسارت می باشد و در مواردامتناع از حمل و تحویل کالا به جهت لازم بودن قرارداد حمل و نقل، ملزم به انجام تعهد خواهد بود. در خصوص مفهوم اصل جبران خسارت اصول و مبانی متفاوتی در نظامهای حقوقی مختلف مطرح شدهاست که محوریت آنها دو اصل: جبران منصفانه خسارت و جبران کامل خسارت می باشد

کلیدواژه ها:

متصدی ، حمل و نقل ، کنوانسیون ، مسیولیت ، CMR ، جبران خسارت