بررسی و نقد مبانی نصرحامد ابوزید در اثبات تاریخ مندی قرآن کریم
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 696
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QHS-13-1_001
تاریخ نمایه سازی: 14 آبان 1398
چکیده مقاله:
مهم ترین موضوعی که نصرحامد ابوزید(1943-2010 م) در مباحث تاویلی خویش بر آن تاکید دارد تاریخ مندی قرآن کریم است. به این معنا که خداوند، قرآن را در برهه ی زمانی خاصی و مبتنی بر نظام فرهنگی و زبانی مردم آن زمان نازل کرده است. از این رو متن قرآن محصولی فرهنگی است و آموزههای آن مطابق با فرهنگ و نیازهای زمان نزول است و در ارتباط با بافت همان زمان معنا پیدا میکند و کارکرد چندانی در دیگر زمانها ندارد. ابوزید برای اثبات این مدعا، به نظریه های مختلفی از متقدمان و متاخران تمسک جسته است. در این مقاله با روش توصیف و تحلیل ، به بررسی هریک از این نظریه ها و چگونگی استفادهی ابوزید از آن ها در اثبات تاریخ مندی قرآن پرداخته میشود، و معلوم میگردد که استفاده ی ابوزید کاملا به صورت گزینشی بوده و او بدون پایبندی به تمام نتایج آن نظریهها، صرفا هرآنچه را موید نظر خویش یافته، برگزیده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن زرنوشه فراهانی
استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.
حسین صفره
استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :