تبیین ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری از منظر اندازه گیری و رفتاری

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 428

فایل این مقاله در 52 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_QJMA-8-25_001

تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1396

چکیده مقاله:

در واکنش به نگرانی های ایجاد شده در خصوص سودمندی گزارشگری مالی فعلی پژوشهای متعددی به منظور بررسی روند تغییرات ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری طی دهه های اخیر انجام شدهاست در این رابطه علاوه بر نبود اجماع در زمینه وجود روند کاهشی در ارتباط ارزشی، میزان مناسب بودن روش سنتی اندازه گیری ارتباط ارزشی که مبتنی بر همبستگی متغیر قیمت بازار است دغدغه ای دیگر در ادبیات این حوزه به شمار می آید با توجه به شواهد روزافزون ارایه شده در ادبیات حوزه مالی رفتاری در خ صوص انحراف قیمت بازار سهام از ارزش بنیادی در پژوهش حاضر تلاش شده است تا به کمک الگوی ارزشگذاری سود مازاد، با استدلال به شیوه تجربی نشان داده شود که روند کاهشی مشاهده شده در ارتباط ارزشی، برآمد تعادل دو عامل است نه تک عاملی که پیش از این ادعا شده بود عامل اول: اثر اندازه گیری حسابدرای است که بیانگر ناتوانی الگوی فعلی گزارشگری مالی در ثبت و بازنمایی ارزش اقتصادی شرکت می باشد و موجب کاهش واقعی ارتباط ارزشی می شود عامل دوم: اثر رفتار سرماهی گذاران است که حاصل تاثیر روزافزون عوامل غیربنیادی بر تصمیمهای سرمایه گذاری در حوزه قیمت گذاری می باشد و باعث مشاهده یک روند کاهشی غیر واقعی در ارتباط ارزشی می گردد. نتایج تحقیق براساس روش اندازه گیری سنتی ارتباط ارزشی اطلاعات حسابدرای حاکی ا زکاهش ان نزد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1378 الی 1387 می باشد. البته همان گونه که فرضیه پردازی شده بود کاهش پیش گفته فقط نتیجه کم رنگ شدن ویژگی مربوط بودن گزارشگری مالی (اثر اندازه گیری حسابداری) نیست، بلکه حاصل افزایش رفتار سودگرانه سرمایه گذاران بر اثر نفوذ روزافزون عوامل غیر بنیادی در قیمت بازار نیز می باشد (اثر رفتار سرمایه گذاران) همچنین، یافته های آزمون اضافی پژوهش که طی آن ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری با استفاده از همبستگی میان متغیرهای مالی ارزش بنیادی موردارزیابی قرار گرفته است، حاکی از نبود روند کاهشی در ارتباط ارزشی طی دوره زمانی پیش گفته می باشد و نشان میدهد که دلیل اصلی روند کاهشی مشاهده شده توسط پژوهشهای قبلی رفتار سودگرانه سرمایه گذارن بوده است که قابل انتساب به تغیرات ارزش بنیادی نمی باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

علی ثقفی

دانشیار دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی

رافیک باغومیان

دانشجوی دوره دکتری حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی