تاثیر ترکیب هیات مدیره بر عملکرد شرکت های پذیرفته شدهدر بورس اوراق بهادار تهران

تغییر مالکیت شرکت ها به سوی عمومی شدن به عنوان یک روش کارا و به صرفه، باعث افزایش سرمایه شرکت و در نتیجه توسعه عملیات تجاری آن می شود.نیاز به سرمایه های کلان در واحدهای تجاری و در نتیجه آن، تشکیل شرکت های سهامی به تفکیک مالکیت از مدیریت در سطح شرکت ها و در نتیجه ایجاد تضادمنافع میان مدیران و مالکان منجر شد. طی سال های اخیر راهبری شرکتی که دربرگیرنده مجموعه ای از روابط بین سهامداران، مدیران، حسابرسان و سایر افرادذی نفع است، به عنوان کاهش دهنده میزان اختلاف بین سهامداران مختلف و همچنین جدایی مالکیت از کنترل واحد تجاری مطرح شده است. یکی از عواملبسیار مهم که به کنترل رابطه نمایندگی کمک می کند هیات مدیره و نوع ترکیب آن است. در نتیجه ضرورت بررسی عوامل مربوط به ترکیب هیات مدیره و تاثیر آنبر عملکرد شرکت ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نتایج آزمون شش فرضیه مطرح شده در این تحقیق نشان داد که متغیرهای راهبری شرکتی شامل تعداداعضای هیات مدیره و تعداد اعضای غیر موظف هیات مدیره و تعداد سهامداران عمده هیچ تاثیری بر بازده حقوق صاحبان سهام ندارد، اما از سویی دیگر این متغیرها بر q توبین موثر هستند. نتایج نشان داد که تعداد اعضای هیات مدیره تاثیری منفی وتوبین موثر هستند. نتایج نشان داد که تعداد اعضای هیات مدیره تاثیری منفی و q توبین دارد، ولی تعداد اعضای غیر موظف هیات مدیره و تعداد سهامداران عمده دارای تاثیر مثبت و البته ناچیز بر q توبین هستند.

کلیدواژه ها:

ترکیب هیات مدیره ، راهبری شرکتی ، عضو غیرموظف هیات ، مدیره ، سهامدار عمده q توبین ، بازده حقوق صاحبان سهام