بررسی مسایل حاشیه نشینی با تاکید بر جنبه های اجتماعی فرهنگی (مطالعه موردی مناطق ارزنان و دارکت اصفهان)

هدف از این تحقیق، بررسی مسایلی و مشکلات حاشیه نشینی است. حاشیه نشین ها به کسانی گفته می شود که در اطراف شهر ساکن هستند ولی جذب نظام اقتصادی اجتماعی آن نشده اند. آنها اغلب مهاجرانی هستند که برای به دست آوردن زندگی بهتر، به سمت شهرها مهاجرت کرده اند، ولی به علت عدم تمکن مالی و همچنین نداشتن سرمایه، مهارت و تحصیلات نتوانسته اند جلب اقتصاد شهر شوند. در نتیجه، به حاشیه ها رانده شده اند. این افراد قشر فقیری را تشکیل می دهند که با عوارضی چون بهداشت ناکافی، انحرافات، بیکاری، و بزهکاری سروکار دارند. این بررسی سعی کرده است به جنبه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مسیله توجه کند و این معضل را در مفهوم جدید بررسی نماید. پژوهش حاضر به روشش پیمایشی صورت گرفته است. با توجه به فرضیات مطرح شده، پرسش هایی تهیه گردید و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، نتایج جمع آوری شد. در فرضیات، متغیرهای حاشیه نشینی و شغل قبلی به عنوان متغیرهای مستقل و مشارکت های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، انحرافات، بیکاری و کار کردن به عنوان متغیرهای وابسته انتخاب شدند. این فرضیات با کمک نرم افزار SPSS و روش ناپارامتری بررسی شد و از ضرایب گاما، کندال و اسپیر من برای مشخص کردن میزان پیوند و از آزمون های خی دو و T-test برای تایید یا رد فرضیات استفاده شد که نتایج بیانگر تایید ارتباط حاشیه نشینی با مشارکت های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، انحرافات، بیکاری و شغل قبلی بود، ولی فرضیه ارتباط حاشیه نشینی و کار کودکان رد گردید.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، حاشیه نشینی سیاسی ، حاشیه نشینی اجتماعی ، حاشیه نشینی فرهنگی ، انحرافات ، مشارکت اجتماعی ، مهاجرت ، آسیب شناسی