تحلیل روند منطقه گرایی در آمریکای لاتین بر اساس نظریه های روابط بین الملل

هدف اصلی این مقاله پرداختن به روند منطقه گرایی در آمریکایلاتین به عنوان یکی از مناطق مهم و راهبردی جهان، از دیدگاه های مختلف نظری روابط بینالملل میباشد. از همین رو این پژوهش از میان جریانات نظری روابط بینالملل دو دیدگاه نظری واقعگرایی و لیبرالیزم را از جریان اصلی و دیدگاه سازهانگاری را از جریان غیراصلی رشته به عنوان مبنای تیوریک بحث قرار داده و سعی مینماید از منظر این دیدگاهها روند منطقه گرایی آمریکای لاتین را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. برای رسیدن به این هدف در مبحث نخست این مقاله روند منطقه گرایی در حوزه آمریکای لاتین را با توجه به شاخصهای مختلف مورد بررسی قرار خواهیم داد و سپس در سه مبحث بعد، این روند منطقه گرایی را با توجه به کثرتگرایی تیوریک مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و به این نتیجه خواهیم رسیدکه از منظرهای نظری گوناگون، روند منطقه گرایی آمریکای لاتین به لحاظ توجه به روند منطقه گرایی، هدف منطقه گرایی، نوع کنشگران و کنش آنها و همچنین نوع روش تحلیل به طرق مختلفی معنا و تفسیر میشود. این پژوهش از روش تحلیلی - مقایسه ای و به لحاظ گردآوری اطلاعات از منابع استنادی و مجازی استفاده خواهد کرد

کلیدواژه ها:

آمریکای لاتین ، منطقه گرایی ، سازه انگاری ، ریالیزم ، لیبرالیزم