مقایسه سیاست های هسته ای ایران در دوران اصلاحات واصول گرایی

مبانی فکری و اصول جناحی در روند سیاست گذاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به طوریکه میتوان تاثیر این مبانی را در سیاستهای اجرایی و در صحنه عمل مشاهده کرد. هر یک از دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا اصول عقیدتی و فکری خود را به عنوان نهاده وارد سیستم سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران کردند و پس از تجزیه و تحلیل در این سیستم که دارای یکسری اصول و قواعد خاص خود است، در قبال برنامه هسته ای سیاستهایی را به اجرا گذاشتند. با مقایسه نهادههایی که این دو جناح سیاسی وارد سیستم کرده اند و همچنین داده هایی که به صورت سیاست اجرایی از سیستم خارج شده است، میتوان دریافت که روش هریک از این دو جناح در قبال برنامه هسته ای متفاوت بوده است؛ اما با توجه به ماهیت و اصول کلی سیستم سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، هدف اصلاح طلبان و اصولگرایان در دستیابی به فناوری صلح آمیز هسته ای مشترک بوده است؛ بنابراین در این مقاله هدف، بررسی و واکاوی روشهای متفاوت دو جناح سیاسی حاکم در اجرای سیاست واحد دستیابی به انرژی هسته ای بر اساس نظریه سیستمها است.

کلیدواژه ها:

اصلاح طلبان ، اصولگرایان ، سیاست هسته ای ایران ، نظریه سیستمها