گذار در سیستم های بین المللی پیچیده – آشوبی: ایران

تکامل سیستم­های بین­الملل  خطی- سنتی  و شکل­گیری سیستم های پیچیده و آشوبی، الگوی گذار قدرت سنتی را تغییر داده است و این تغییر در گذار سیستمی  نیاز به دستگاه تحلیلی نوینی در قالب نظریه پیچیدگی و آشوب دارد که ادبیات موجود در روابط بین­الملل به آن نپرداخته­اند. از سوی دیگر ایران نیز از جمله کشورهای است که به دلیل کانونیت در نظم­های منطقه­ای و پویش­های درونی، تحت تاثیر مستقیم الگوهای گذار قرار دارد. به همین سبب این پژوهش بر محوریت این پرسش اساسی شکل گرفته است که گذار در سیستم بین­المللی پیچیده و آشوبی و ایران به عنوان یک مورد چگونه تبیین می­شود در پاسخ به پرسش پژوهش، نویسنده بر این باور است که گذار، پیوند مستقیمی با ویژگی­های پیچیدگی، از جمله شاخه­ای شدن نظم دارد و دراین راستا گذار شاخه­ای را ویژگی اصلی گذار در چنین سیستم هایی می­داند و مدل گذار شاخه­ای را به عنوان مفهوم تحلیلی نوین، به ادبیات روابط بین­الملل پیشنهاد می­دهد. روش این پژوهش با بهره­گیری از رئالیسم انتقادی مبتنی بر استنتاج و ترکیب است و بر این اساس ابتدا قواعد سیستم های پیچیده-آشوبی استخراج و با ترکیب آنها، مدل گذار شاخه­ای ارائه می­شود.

کلیدواژه ها:

پیچیدگی ، سیستم های بین المللی پیچیده-آشوبی ، گذار قدرت ، گذار شاخه ای ، ایران